جلوه‎های پایداری در شعر بیداری اسلامی (بر اساس کتاب «آیات بیداری»)

بیداری اسلامی به معنای زنده‌شدن دوباره در پرتو اسلام اصیل و تجدید‌ حیات اسلام است که در سایۀ آن استقلال، عدالت و ارزش­های متعالی جان‌می‎گیرد. در جریان بیداری اسلامی، جهان اسلام تلاش‌می‎کند با پایداری و مقاومت به بازسازی هویت اسلامی خود بپردازد و ایمان، آرمان و هستی خویش را در برابر سلطه و تهاجم بیگانگان حفظ‌نماید. در این میان، شاعران مقاومت ایران - همگام با سایر شاعران متعهّد - با سلاح شعر از حریم بیداری اسلامی دفاع‌نموده و به یاری مردم و مبارزان این میدان برخاسته‎اند.    کتاب «آیات بیداری» گزیدۀ شعر بیداری اسلامی است که در آن بیش از 80 شعر از شاعران مقاومت ایران به کوشش راضیه رجایی گردآوری‌شده‌است. این پژوهش سعی‌دارد مهم‎ترین جلوه‎های پایداری در شعر بیداری اسلامی را بر اساس این کتاب بررسی‌کند. سؤال اصلی این تحقیق، عبارت است از این‌که: مهم‌ترین جلوه‎ها و مظاهر پایداری در شعر بیداری اسلامی طبق این کتاب چیست و سرایندگان این اشعار چگونه و با چه شیوه‎ای به مسئلۀ بیداری اسلامی پرداخته‎اند؟ روش تحقیق در این مقاله، تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه‎ای است. یافته‎های این پژوهش نشان‌می‎دهد که شاعران بیداری اسلامی، ضمن دعوت به قیام در برابر جنایت‌های دشمنان و بیان بیدادگری‎های آنان، معتقدند اندیشه‎های حیات‎بخش امام خمینی (ره) باعث ایجاد و تقویت جنبش‎های بیداری اسلامی شده‌است.